میهمانی به صرف تماشای محمدرسول‌الله(ص) / چگونگی مواجهه ی ما و محمد(ص)

به گزارش گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»،یادداشت دانشجویی؛ میکائیل دیانی: حدود ساعت 4 بعدازظهر یکی از دوستان تماس گرفت و گفت به یک میهمانی دعوتیم اما این میهمانی با باقی میهمانی‌ها فرق می‌کند؛ میهمانی به صرف تماشای فیلم «محمدرسول‌الله(ص)» و البته التماس‌دعا داشت و گفت دیدن این فیلم توفیق می‌خواهد و ما هم تشکر کردیم و به خانه رفتیم تا خود را برای رفتن به این میهمانی آماده کنیم.

قرار تماشا، ساعت 22 سینما فرهنگ بود و از همان ابتدا در لابی سینما جمعیت منتظر برای تماشا زیاد بود. با سرعت همه بر صندلی‌ها نشستند و فیلم مستقیما بدون مقدمه و بی‌آنکه نام بازیگران را قید کند شروع شد. فیلمی با چند پرده مهیج، با تصاویری ناب و دیدنی که هر بیننده‌ای را مجذوب خود کرده بود و اگرچه زمان فیلم تقریبا 2 برابر معمول بود اما هیچکس ذره‌ای احساس خستگی نمی‌کرد. بعد از پایان فیلم آنچه نقطه مشترک همه حضار در سالن شماره یک سینما فرهنگ بود دست مریزاد گفتن به مجیدی به خاطر ساخت این اثر تاریخی بود. مجید مجیدی در مصاحبه‌ای درباره فیلم محمدرسول‌الله(ص) گفته بود: «محمدرسول‌الله‌(ص) بلوغ سینمای من است.» اما بعد از تماشای فیلم جذاب، مهیج، پرکشش و تاریخ‌آموز محمدرسول‌الله(ص) با خود گفتم این فیلم بلوغ سینمای مجیدی نیست، بلوغ سینمای ایران است.

قصدم از نوشتن این یادداشت تعریف و تمجید یا نقد و بررسی فیلم محمدرسول‌الله‌(ص) نیست که چه بسیار جا دارد برای این فیلم از نگاه فنی صحبت کرد، چه از جلوه‌های ویژه‌اش که فوق‌العاده است، چه از تصاویر نابش و چه از داستان مجذوب‌کننده‌اش که البته نص تاریخ را رعایت کرده و واو به واو روایات و آیات را به تصویر کشیده است بدون آنکه ذره‌ای در حفظ امانت تاریخی تخطی کرده باشد، بلکه این نوشته بیشتر ناظر به مواجهه با این فیلم است.

قطعا فیلم‌های مهم و زیادی در سینمای ایران ساخته شده است که افراد به یکدیگر توصیه تماشای آنها را در زمان اکران کرده‌اند؛ حتی برای برخی از این فیلم‌ها جریان‌هایی نیز شروع شد و موج‌های اجتماعی شکل گرفت؛ آژانس شیشه‌ای، قلاده‌های طلا، اخراجی‌ها، چ، شیار143و... اما مواجهه با محمدرسول‌الله (ص) باید متفاوت‌تر از برخورد با آنها باشد، چرا که محمدرسول‌الله(ص) علاوه بر جذابیت‌های بصری و متن فوق‌العاده و البته نقل تاریخی، دریچه‌ای واقعی برای شناخت پیغمبری که اول انسان عالم است فراهم می‌کند و فرازو‌نشیب زندگی‌اش را که کمتر مورد توجه قرار گرفته به تصویر کشیده است. این توصیه امروز موکد است که هر ایرانی و هر مسلمان برای بازشناخت تاریخ زندگی پیامبرش و رفتارها و کردارهای او که او را ملقب به امین و راستگو و خوش‌خلق و مهربان کرده است، باید یک بار فیلم محمد رسول‌الله‌(ص) را ببیند.

اما باز باید گفت آیین به تماشا نشستن فیلم محمدرسول‌الله‌(ص) نیز باید متفاوت از باقی فیلم‌های سینمایی باشد؛ چنانکه به زیارت رفتن مکه و مدینه و عتبات و مشهدالرضا(ع) نیز متفاوت از باقی سفرهایی است که هر انسانی می‌تواند برود و لذتبخش خواهد بود اگر یکدیگر را میهمان تماشای محمدرسول‌الله‌(ص) کنیم و ارزش و اجر آن را همچنان که بالاتر از دیگر ساخته‌های سینمای ایران است، بالاتر نگاه داریم.

شاید اگر تا دیروز تلاشمان برای دعوت از دوستان و آشنایان و اقوام بود تا آنها را به سفره میهمانی خود بکشانیم امروز بسیار بهتر است که آنها را میهمان کنیم نه به پای سفره غذای جسم بلکه به تماشای یک محصول فرهنگی اعتقادی که جذابیت‌های لازم برای نگه داشتن میهمان‌تان را نیز داراست و می‌تواند شناخت آنها را از آنچه بدان اعتقاد دارند بالا ببرد! چند سالی است اهدای کادوی فرهنگی از جمله کتاب دارد باب می‌شود که به نظر فرهنگ بسیار خوبی است حال اما در مورد فیلم محمد؛ نه تنها اهدای بلیت برای تماشای محمدرسول‌الله‌(ص) لازم و مبارک است بلکه شأن تماشای فیلم محمدرسول‌الله‌(ص) نیز بالاتر از آن است که بی‌مقدمه و بی‌دعوت به پای آن نشست و باید برای دیدن آن دعوت شده باشیم.

بسیاری از افراد هر سال تلاش می‌کنند هزینه سفر افراد دیگر را به کربلا و مکه و مشهد فراهم کنند یا پهن کردن سفره اطعام برای افراد زیادی را بر عهده بگیرند اما فیلم محمدرسول‌الله‌(ص) آنقدر ارزش معنوی و تاریخ آموزی دینی برای ما دارد که شایسته است همه این افراد خیر امروز هزینه میهمان کردن تماشای فیلم محمدرسول‌الله‌(ص) را بدهند تا میهمانانشان ضمن لذت بردن از تماشای یک فیلم جذاب و خیره‌کننده تاریخی، بیشتر با معارف دین آشنا شوند. برای به تماشا نشستن  «محمدرسول‌الله(ص)»البته باید با وضو باشد چرا که برخلاف اغواگری و غفلت‌افکنی‌هایی که در سینما بسیار دیده می‌شود، «محمدرسول‌الله(ص)» محملی است برای روبه‌رو شدن با حقیقت پاک نبوی که زیارت‌شان وضو می‌خواهد.

اما یک نکته بسیار مهم در مواجهه با فیلم محمدرسول‌الله‌(ص) بازتاب بین‌المللی و دیده شدن این فیلم در دنیاست. آنچه می‌توان امروز قطعا گفت آن است که محمدرسول‌الله‌(ص) نماینده ایدئولوژیک ایران اسلامی است و باید همه دست ‌در دست هم دهیم تا این فیلم که نماینده تفکر ما است در جهان دیده شود و پیامبر اسلام(ص) در یک نمای حقیقی به چشم مخاطب اروپایی و آمریکایی برسد.

رهبر معظم انقلاب 28 دی 1392 در گفتاری می‌فرمایند: «بزرگ‌ترین تبلیغ برای اسلام، شاید همین باشد که ما چهره‏ پیامبر اسلام(ص) را برای بینندگان و جویندگان عالم روشن کنیم و بسیار بجاست قبل از آنکه دشمنان و مخالفان، با روش‌ها و شیوه‏‌های فرهنگی و هنری پیچیده خود، چهره‏ آن بزرگوار را در اذهان مردم بی‏خبر عالم مخدوش کنند، مسلمانان هنرمند و مطلع و وارد به شیوه‏‌های گوناگون در عالم، با بیان و تبلیغ و تبیین راجع به آن شخصیت معظم و مکرم، کار علمی و فرهنگی و هنری و تبلیغی بکنند. اینها کارهای لازمی است.» و در عصری که اسلام‌هراسی با شکل‌دهی جریان‌های تکفیری و سلفی و داعش و... از سوی غرب در حال طرح‌ریزی است؛ بعد از آنکه یک اثر بزرگ در نشان دادن چهره واقعی اسلام از سوی مجیدی ساخته شده است، قطع به یقین آوردن جهان پای پرده نقره‌ای برای به تماشا نشستن فیلم محمدرسول‌الله(ص) می‌تواند چهره واقعی اسلام را با نمایندگی رحمه..‌للعالمینی حضرت محمد(ص) به انجام برساند.

 اولین قدم در این مسیر نشان دادن اهمیت این فیلم به جهانیان است و سهم مخاطب مسلمان ایرانی در این راه نشان دادن صفوف طویل- آنچه در این چند روز گذشته هم همه را حیرت‌زده کرده است- برای تماشای این فیلم است و البته دستگاه‌های دولتی و فرهنگی هم وظیفه دارند مبلغ آن باشند.

*میکائیل دیانی* دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت رسانه دانشگاه تهران

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.